Showing posts with label चारोळ्या. Show all posts
Showing posts with label चारोळ्या. Show all posts

Tuesday, October 8, 2024

चारोळ्या - ३


तुझी माझी सावली
साता जन्मांची
तुझ्या माझ्या
खास सोबतीची
-०९/०७/२०२२
........................................
मी सागराच्या किनारी सहज जाऊन बसलो
तो समोर लाढाचे उधळन करत होता
मी शांत पणे त्याच्या कडे बघत होतो
-----------------------------------
काहीच दिसतं नाही
धुक्यात सारं काही
नयन ही स्तब्ध झाले
उत्तर सापडत नाही
--------------------------------
उसका प्यार भी
आवारा बादल निकला,
गरजा कहीं और
बरसा कहीं और
- विलास खैरनार
--------------------------------
तुझं तुलाच माहिती
पण माझे खरे होते
तुच ओळखले नाही
माझं सर्वस्व वाहीले होते
-----------------------------
समुद्राला मिळण्याची तिला ओढ नसते
अस्तित्व सिद्ध करण्याची धडपड नसते
जायचं असतं तिला आपल्याच मार्गाने
तिला थांबवायला हिम्मत कोणात नसते
---------------------------
वाट बघायची
"वादळ"
शांत होण्याची
त्यात फक्त
"आपली माणसं"
शोधण्याची
---------------------------
वादळांनी मला एकदा विचारलं
"तुला आमची भीती नाही का वाटतं"
मी हसतं उत्तर दिलं
"वादळांमध्ये राहून सवय झाली मला,
वादळांची"
-विलास खैरनार
----------------------------
तुमची निंदा सुरु झाली
म्हणजे समजायचं
तुमचा मार्ग योग्य आहे
----------------------------
स्वप्न आम्हास दाखवून
ते मत घेऊन गेले होते
सांगा तर मग निवडून
आल्यावर ते कुठे खपले ?
- विलास
----------------------------
स्वतःवरचं अतोनात प्रेम करणारी
माणसं वेडी नसतात.
त्यांना पक्कं ठाऊक असतं दुनिया कशी आहे.
---------------------------------
जगातील सर्वात सुखी माणूस तोच
जो एकटं जीवन जगायला शिकला
- विलास
----------------------------
मलाच मी तिच्यात शोधत होतो
ती तिच्याच दुनियेत रमली होती
----------------------------

 

चारोळ्या - २



परिस्थिती भरकटली म्हणून
आपण भरकटायचं नसतं
आपल्यांना सोबत घेत
अस्तित्व निर्माण करायचं असतं
----------------------------------
तुला मान्य आहे का?
तुझं असं दूर जाणं
तळमळत ठेवून
मला सोडून जाणं
----------------------------------
"फक्त बोलायचं नाही"
अस म्हटल्यावर तिथे
Sorry ला अर्थच उरत नाही
----------------------------------
खरं तर देवाने मला
काहीच दिलं नाही
ज्या काही मला मिळालं
ते माणसाकडून
म्हणून मी फक्त माणसाला
पुजतो देव समजून
----------------------------------
तुम्ही थोडं खाली पडा
कोणी नाही येणार उचलायला
तुम्ही थोडं उंच जा
सर्व येतील खाली ओढायला
----------------------------------
काही व्यक्ती
पुस्तकांमध्ये भेटतात
ते नकळत
आपलेसे वाटतात
----------------------------------
चटके वणव्याचे
असो की शब्दांचे
जखमा सारख्याच असतात
फक्त...
काही …
----------------------------------
शब्दात गुंतले मन माझे
कसे लागले वेड तुझे
तुझ्यावर कसे हे प्रीत जडले
तुझ्यासाठी मन हरवून गेले
----------------------------------
जगातील सर्वात मोठी वेदना म्हणजे आठवण,
कारण ही विसरता येत नाही,
अन त्या व्यक्तीला परत ही देता येत नाही.
- १/१२/२०२१
----------------------------------

व्याकूळ माझं मन
व्याकूळ माझ्या भावना
व्याकूळ माझे स्वप्न
व्याकूळ आपल्या यातना
- २/१२/२०२१
----------------------------------
फक्त पाठलाग करुन
होतं नसता पुर्ण स्वप्न
त्यासाठी करावे लागतात
खूप सारे प्रयत्न
-४/१२/२०२१
----------------------------------
आनंदाच्या पायघड्या
मनाच्या गगनी उभरल्या
कोंडलेल्या दुःखाला
वेदनांच्या स्वाधीन केल्या
- ५/१२/२०२१
----------------------------------
मनुष्य कितीही कमजोर असू द्या,
पण जेव्हा त्याच्या अंतरमनाचा उद्रेक होतो,
तेव्हा तो कुठल्याही टोकाला जाऊ शकतो.
-६/१२/२०२1
----------------------------------
व्यक्त होता होता
मीच स्वतः हरवून गेलो
माणसांत माणूसपण
शोधत राहीलो
----------------------------------
गर्द हिरवे शिवार
पाखरं उडती रानात
कोकीळाचा सुमधूर
आवाज येई कानात
-02/04/2022
----------------------------------
दूर दूर पर्यंत बोंबाबोंब झाली
आंधळांच्या बाजारात म्हणे
आरसे विकायला आली
आरसे विकणारा चतुर निघाला
प्रत्येकाचा चेहरा त्याने
आरशात दाखवला
-८/१२/२०२१
----------------------------------
आभाळभर पसरली
तुझी माया
पाषाणाला ही जागवते
तुझी काया
-१८/०६/२०२१
----------------------------------
सध्याच्या परिस्थितीत
काहीच सुचतं नाही
कुठे काय हरवलंय
काहीच कळतं नाही
----------------------------------

 

चारोळ्या - १


थोडं समजून घ्यावं
कोमजलेल्या मनाला
तुझ्या माझ्या प्रितीच्या
दळवलेल्या सुगंधाला
----------------------------------
एक धागा सुखाचा
बाकी सारे दुःखाची
दुःखाच्या धाग्यांना
झालर आहे प्रेमाची
----------------------------------
डोळ्यातला ओलावा
हा जखमीचाच काही भाग होता
मनातल्या वेदनांना
जागवण्याचे काम करीत होता
----------------------------------
भेटशील का तु कधीतरी
प्रेमाच्या नव्या वाटेवर
दळवलेल्या स्पर्शाने
न कोणत्याही उणीवांवर
----------------------------------
तु ना त्या आकाशातल्या चांदणी सारखी आहेस
फक्त दिसते जवळ तु पण येत नाही मी येऊ शकत नाही
----------------------------------
मी माझं मला शोधतोय
आधी सारखा मी दिसत नाही
कुठे हरवलो, काहीच कळतं नाही
----------------------------------
थकले असेल मन माझे जरी,
पण खेळ अजून संपला नाही.
कारण....
"मी अजून मैदान सोडलं नाही"
----------------------------------
विसरणं खरंच कठीण आहे
आठवणी खूप सतावतात
अश्रू आवरायचे ठरवलं तरी
डोळे उगीचचं पाणवतात
----------------------------------
घुसमटलेल्या मनाचे
रंग असे उधळू दे
साचलेल्या वेदनांना
आनंदाची बहर येऊ दे
----------------------------------
दुस-याला होणारा आनंद बघून
जर तुम्हाला आनंद होत असेल
आणि
दुस-याला होणा-या दुःखाची
वेदना तुम्हाला कळत असेल
तर
तुम्ही माणूस म्हणून जगायला लायक आहात.
----------------------------------
माझी ओळख असावी कशी
यात मोठी कसरत आहे
काम सोडून ओळखी करण
हा सुद्धा बावळट पणाच आहे
----------------------------------
आता मीच ठरवलं
तुझ्यापासून दूर जाण्याचं
फक्त स्वप्नांमध्ये जगायचं
आठवणीचं ओझं सोबत नेण्याचं
-०१/१०/२०२०
----------------------------------
जो वेळ गमवतो त्याच्याकडे
शेवटी गमवायला काहीच राहत नाही.
-०२/१०/२०२०
----------------------------------
कधी कळेल तुला
माझ्या मनातील गुपित
स्वप्नांच्या जगात
जपले तुला प्रेमाच्या कुशीत
-११/१०/२०२०
----------------------------------
तुझ्या स्वाधीन केले शब्दांना
म्हणून सुचता ओळी
भावनांना मांडून
तयार होती चारोळी
-१९/१०/२०२०
----------------------------------
मन माझे वेडे
तुझ्यात गुंतले
तुझ्या प्रेमाने घातले
ह्दयाला वेढे
-११/०२/२०२१
----------------------------------
उधळण झाली आकाशावर
सूर्याच्या किरणांनी
शोभून दिसते धरती
नभाच्या डोलांनी
----------------------------------
स्वप्नांचा झुला
आकाशी बांधावा
भरारी उंच घेत
ध्येयावर निशाना साधावा
----------------------------------
हा पाऊस मज सांगतो
आठवणी तुझ्या
पावसात भिजून रंगतो
स्पर्शांनी तुझ्या
----------------------------------
विचार व मन आकाशासारखे पाहीजे
निर्मळ, स्वच्छ व सर्व काही सामावून घेणारं
----------------------------------
स्वप्न बहरून यावे
ता-यांच्या संगतीने
मारावी मिठी गगनाला
चांदण्यांच्या साक्षीने
----------------------------------
घरटे सोडून जाताना
मन कसं उडतं जातं
आकाशी झेप घेत
वा-या सोबत डोलतं जातं
----------------------------------
छंद जरा वेगळाच
स्वतः च्या दुनियेत रमणं
एकांताचा शोध घेणं
फक्त कविता लिहीतराहणं
- ०२/११/२०२०
----------------------------------
कळला नाही तुला अर्थ
माझ्या कवितेचा प्रत्येक शब्दाचा
त्या शब्दातून वाहणा-या प्रत्येक अश्रुंचा
का नाही कळला तुला अर्थ माझ्या प्रेमाचा
----------------------------------
निसटून गेले क्षण सारे
राहिल्या फक्त आठवणी
भावनांना उजाळा देऊ कसा
मनी फक्त साठवणी
----------------------------------
किती लिहू तुझ्यावर
आता शब्दच संपले
मी बघताच तुझ्याकडे
शब्द परत नाचत आले
----------------------------------
कविता माझी असली तरी
अस्तित्व मात्र तुझंच आहे
शब्द माझे असली तरी
वर्णन मात्र तुझंच आहे
-०१/०८/२०२९
----------------------------------
चिंता नसते तुझ्याशी
बोलणं झाल्यावर
अशीच सोबत रहा
आयुष्याच्या प्रत्येक
वळणावर
-०२/०८/२०२०
----------------------------------
तु समोर आली की
मला बोलू देत नाही
तु जवळ नसली तर
मला करमत नाही
-०३/०८/२०२०
----------------------------------
प्रेम आपलं बदनाम होऊ नये म्हणून
तुच माझ्यापासून दूर झाली
दुनियादारीची रीत सांभाळता सांभाळता
आपल्या प्रेमाची बळी दिली
-०४/०८/२०२०
----------------------------------
संस्कृतीवर झालेल्या प्रहाराच
विषमतेकडे जाणा-या समतेच
मानवतेवर झालेल्या आघाताच
-२६/०९/२०२०
----------------------------------
काय करावं काहीच
कळतं नाही
जे करतो, तिथे
नवं काही उमजत नाही
-०१/०७/२०२०
----------------------------------
तु समोर आली की
मला बोलू देत नाही
तु जवळ नसली तर
मला करमत नाही
-०३/०८/२०२०
----------------------------------
स्वप्न असे असावे जगावेगळे
की असावे किरण सोनेरी
पक्षालाही लाजवावे
अशी घ्यावी झेप गगनावरी
----------------------------------
सांग बरं तुच आता
तुझ्याशिवाय कसं राहायचं
तु नसताना,
कोणासाठी जगायचं
----------------------------------
तुझं माझं करता करता
आयुष्य असेच संपून टाकता
अस्तित्व टिकवता टिकवता
आपलेच दूर निघून जाता
----------------------------------
नेहमी तुझ्यासमोर झुकायची
सवय झाली होती मला
म्हणूनच कदाचित माझी
कदर समजली नाही तुला
----------------------------------
ते म्हणतात
स्टेशनचे नांव बदलण्याची
काय गरज होती

मी म्हणतो
मग "खान" पासून "गांधी"
बनण्याची पण काय गरज होती
----------------------------------
वाहिले मी स्वतःला
शब्दांच्या सहवासात
शस्त्र हे लेखणीचे घेऊन
जातो शब्दांच्या अंतरंगात
----------------------------------
मनाची घालमेल
मनाला बेड्या घालून जाते
शब्दांची अवहेलना
मनाला तडा देऊन जाते
----------------------------------
माझाच चेहरा हसतो
तुझा चेहरा दिसल्यावर
नाजूक फुलांचा वर्षाव होतो
तुझा चेहरा हसल्यावर
-विलास खैरनार
----------------------------------
निखळ हास्य तुझे
मनाला भावणार
मनाच्या कप्प्यात
घर करणारं
----------------------------------
तुला बरसतांना बघून
नभ कसं दाटून आलं
स्पर्श असा हा थेंबाचा
अंग अस भरून आलं
----------------------------------
तु दिलेला प्रत्येक क्षण
मी मोलाचा समजला
मी दिलेला प्रत्येक क्षण
तु टाईमपास समजला
----------------------------------
तुझ्या त्या गज-याच्या फुलांचा
सुगंध अगदी तसा आहे माझ्या श्वासात
जपून ठेवला आहे सुगंध सर्वा
तुझ्या आठवणींच्या खात्यात
----------------------------------
मेघ दाटून आले की
धरणीसाठी पाऊस पडतो
मन भरून आलं की
कवितेसाठी शब्द सुचतो
----------------------------------
तु नसल्यावर मन
तुलाच शोधत असतं
तुझा सहवास
उगीचच रंगवत बसतं
----------------------------------
छंद आहे मला
शब्दांशी खेळण्याचा
नवा अर्थ शोधण्याचा
माणसांच्या काळजापर्यंत भिडण्याचा
काळजात नवा खेळ मांडण्याचा
----------------------------------
वेदनांचे घाव काळजावर पडले नसते
तर शब्दांचे योग जुळवून आले नसते

.................................. 

सर्वत्र शुकशुकाट होता कारण... एक एक वोट फक्त एका बाटलीत विकला जात होता विकासाचे तेच तेच धडे मिरवत लोकशाहीला हिणवत होता गल्ली गल्लीत भंडारा ह...