कोमजलेल्या मनाला
तुझ्या माझ्या प्रितीच्या
दळवलेल्या सुगंधाला
----------------------------------
एक धागा सुखाचा
बाकी सारे दुःखाची
दुःखाच्या धाग्यांना
झालर आहे प्रेमाची
----------------------------------
डोळ्यातला ओलावा
हा जखमीचाच काही भाग होता
मनातल्या वेदनांना
जागवण्याचे काम करीत होता
----------------------------------
भेटशील का तु कधीतरी
प्रेमाच्या नव्या वाटेवर
दळवलेल्या स्पर्शाने
न कोणत्याही उणीवांवर
----------------------------------
तु ना त्या आकाशातल्या चांदणी सारखी आहेस
फक्त दिसते जवळ तु पण येत नाही मी येऊ शकत नाही
----------------------------------
मी माझं मला शोधतोय
आधी सारखा मी दिसत नाही
कुठे हरवलो, काहीच कळतं नाही
----------------------------------
थकले असेल मन माझे जरी,
पण खेळ अजून संपला नाही.
कारण....
"मी अजून मैदान सोडलं नाही"
----------------------------------
विसरणं खरंच कठीण आहे
आठवणी खूप सतावतात
अश्रू आवरायचे ठरवलं तरी
डोळे उगीचचं पाणवतात
----------------------------------
घुसमटलेल्या मनाचे
रंग असे उधळू दे
साचलेल्या वेदनांना
आनंदाची बहर येऊ दे
----------------------------------
दुस-याला होणारा आनंद बघून
जर तुम्हाला आनंद होत असेल
आणि
दुस-याला होणा-या दुःखाची
वेदना तुम्हाला कळत असेल
तर
तुम्ही माणूस म्हणून जगायला लायक आहात.
----------------------------------
माझी ओळख असावी कशी
यात मोठी कसरत आहे
काम सोडून ओळखी करण
हा सुद्धा बावळट पणाच आहे
----------------------------------
आता मीच ठरवलं
तुझ्यापासून दूर जाण्याचं
फक्त स्वप्नांमध्ये जगायचं
आठवणीचं ओझं सोबत नेण्याचं
-०१/१०/२०२०
----------------------------------
जो वेळ गमवतो त्याच्याकडे
शेवटी गमवायला काहीच राहत नाही.
-०२/१०/२०२०
----------------------------------
कधी कळेल तुला
माझ्या मनातील गुपित
स्वप्नांच्या जगात
जपले तुला प्रेमाच्या कुशीत
-११/१०/२०२०
----------------------------------
तुझ्या स्वाधीन केले शब्दांना
म्हणून सुचता ओळी
भावनांना मांडून
तयार होती चारोळी
-१९/१०/२०२०
----------------------------------
मन माझे वेडे
तुझ्यात गुंतले
तुझ्या प्रेमाने घातले
ह्दयाला वेढे
-११/०२/२०२१
----------------------------------
उधळण झाली आकाशावर
सूर्याच्या किरणांनी
शोभून दिसते धरती
नभाच्या डोलांनी
----------------------------------
स्वप्नांचा झुला
आकाशी बांधावा
भरारी उंच घेत
ध्येयावर निशाना साधावा
----------------------------------
हा पाऊस मज सांगतो
आठवणी तुझ्या
पावसात भिजून रंगतो
स्पर्शांनी तुझ्या
----------------------------------
विचार व मन आकाशासारखे पाहीजे
निर्मळ, स्वच्छ व सर्व काही सामावून घेणारं
----------------------------------
स्वप्न बहरून यावे
ता-यांच्या संगतीने
मारावी मिठी गगनाला
चांदण्यांच्या साक्षीने
----------------------------------
घरटे सोडून जाताना
मन कसं उडतं जातं
आकाशी झेप घेत
वा-या सोबत डोलतं जातं
----------------------------------
छंद जरा वेगळाच
स्वतः च्या दुनियेत रमणं
एकांताचा शोध घेणं
फक्त कविता लिहीतराहणं
- ०२/११/२०२०
----------------------------------
कळला नाही तुला अर्थ
माझ्या कवितेचा प्रत्येक शब्दाचा
त्या शब्दातून वाहणा-या प्रत्येक अश्रुंचा
का नाही कळला तुला अर्थ माझ्या प्रेमाचा
----------------------------------
निसटून गेले क्षण सारे
राहिल्या फक्त आठवणी
भावनांना उजाळा देऊ कसा
मनी फक्त साठवणी
----------------------------------
किती लिहू तुझ्यावर
आता शब्दच संपले
मी बघताच तुझ्याकडे
शब्द परत नाचत आले
----------------------------------
कविता माझी असली तरी
अस्तित्व मात्र तुझंच आहे
शब्द माझे असली तरी
वर्णन मात्र तुझंच आहे
-०१/०८/२०२९
----------------------------------
चिंता नसते तुझ्याशी
बोलणं झाल्यावर
अशीच सोबत रहा
आयुष्याच्या प्रत्येक
वळणावर
-०२/०८/२०२०
----------------------------------
तु समोर आली की
मला बोलू देत नाही
तु जवळ नसली तर
मला करमत नाही
-०३/०८/२०२०
----------------------------------
प्रेम आपलं बदनाम होऊ नये म्हणून
तुच माझ्यापासून दूर झाली
दुनियादारीची रीत सांभाळता सांभाळता
आपल्या प्रेमाची बळी दिली
-०४/०८/२०२०
----------------------------------
संस्कृतीवर झालेल्या प्रहाराच
विषमतेकडे जाणा-या समतेच
मानवतेवर झालेल्या आघाताच
-२६/०९/२०२०
----------------------------------
काय करावं काहीच
कळतं नाही
जे करतो, तिथे
नवं काही उमजत नाही
-०१/०७/२०२०
----------------------------------
तु समोर आली की
मला बोलू देत नाही
तु जवळ नसली तर
मला करमत नाही
-०३/०८/२०२०
----------------------------------
स्वप्न असे असावे जगावेगळे
की असावे किरण सोनेरी
पक्षालाही लाजवावे
अशी घ्यावी झेप गगनावरी
----------------------------------
सांग बरं तुच आता
तुझ्याशिवाय कसं राहायचं
तु नसताना,
कोणासाठी जगायचं
----------------------------------
तुझं माझं करता करता
आयुष्य असेच संपून टाकता
अस्तित्व टिकवता टिकवता
आपलेच दूर निघून जाता
----------------------------------
नेहमी तुझ्यासमोर झुकायची
सवय झाली होती मला
म्हणूनच कदाचित माझी
कदर समजली नाही तुला
----------------------------------
ते म्हणतात
स्टेशनचे नांव बदलण्याची
काय गरज होती
मी म्हणतो
मग "खान" पासून "गांधी"
बनण्याची पण काय गरज होती
----------------------------------
वाहिले मी स्वतःला
शब्दांच्या सहवासात
शस्त्र हे लेखणीचे घेऊन
जातो शब्दांच्या अंतरंगात
----------------------------------
मनाची घालमेल
मनाला बेड्या घालून जाते
शब्दांची अवहेलना
मनाला तडा देऊन जाते
----------------------------------
माझाच चेहरा हसतो
तुझा चेहरा दिसल्यावर
नाजूक फुलांचा वर्षाव होतो
तुझा चेहरा हसल्यावर
-विलास खैरनार
----------------------------------
निखळ हास्य तुझे
मनाला भावणार
मनाच्या कप्प्यात
घर करणारं
----------------------------------
तुला बरसतांना बघून
नभ कसं दाटून आलं
स्पर्श असा हा थेंबाचा
अंग अस भरून आलं
----------------------------------
तु दिलेला प्रत्येक क्षण
मी मोलाचा समजला
मी दिलेला प्रत्येक क्षण
तु टाईमपास समजला
----------------------------------
तुझ्या त्या गज-याच्या फुलांचा
सुगंध अगदी तसा आहे माझ्या श्वासात
जपून ठेवला आहे सुगंध सर्वा
तुझ्या आठवणींच्या खात्यात
----------------------------------
मेघ दाटून आले की
धरणीसाठी पाऊस पडतो
मन भरून आलं की
कवितेसाठी शब्द सुचतो
----------------------------------
तु नसल्यावर मन
तुलाच शोधत असतं
तुझा सहवास
उगीचच रंगवत बसतं
----------------------------------
छंद आहे मला
शब्दांशी खेळण्याचा
नवा अर्थ शोधण्याचा
माणसांच्या काळजापर्यंत भिडण्याचा
काळजात नवा खेळ मांडण्याचा
----------------------------------
वेदनांचे घाव काळजावर पडले नसते
तर शब्दांचे योग जुळवून आले नसते
..................................
No comments:
Post a Comment