कृष्णा...!
तू देव?
की रणाचा नट?
तू बोललास धर्म,
पण चाललास कपट!
माझ्या रथाचं चाक चिखलात अडलं,
अन् तू हसलास
"मार अर्जुना, वेळ आली!"
असं म्हणालास...
हेच का तुझं धर्मयुद्ध,
हेच का तुझं गीतेचं तत्त्व?
कमकुवत क्षणी प्रहार,
हीच का तुझी नीती वचने?
मी धनुष्य खाली ठेवला
अन् तू माझा जीव घेतला
मी दानशूर होतो,
पण नशिबानं फुटका होतो,
जातीनं सुतपुत्र,
म्हणून मी हरलो का?
देवाचा मित्र असूनही,
देवानेच मला फसवलं,
कृष्णा...!
अजूनही मनात एकच प्रश्न आहे
हे तुझं देवत्व होतं
की राजकारण होतं?
- विलास खैरनार
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा