रान सारे पेटले
आसरा कुठे घेऊ
धगधगत्या आगेला
कवेत कसे घेऊ
फाटलेल्या ढगाला
कसे ठिगळं लावू
आभाळा एवढ्या वेदना
कुठे झाकुन ठेऊ
साचलेले दुःख
कसे व्यक्त करू
पेटलेल्या मनाला
कसे शांत करू
खंत फक्त हीच की
सुखाला जागाच नाही
मनावरच्या जखमांना
कुठेच सहारा नाही
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
सर्वत्र शुकशुकाट होता कारण... एक एक वोट फक्त एका बाटलीत विकला जात होता विकासाचे तेच तेच धडे मिरवत लोकशाहीला हिणवत होता गल्ली गल्लीत भंडारा ह...
-
- विलास खैरनार भाजपच्या १०५ आमदारांना माहिती आहे , पार दिल्लीत बसलेल्या मोदी शहाणा पण माहिती आहे भाजपवाले सध्या शिंदेंना ढिल देत आहेत,...
-
- विलास खैरनार कॉलेज मधून धावपळ करत मी बस स्थानकावर पोहोचलो तर कळलं की गाडी एक तास उशिरा येणार आहे म्हणजे दुपारच्या एक ...
-
तिचा प्रत्येक शब्द मला खरा वाटला स्वप्नात मी तिच्यासोबत संसार मांडला पण एकदा जवळ येऊन ती हळूच म्हणाली विसर वेड्या मी तर सहज टाईमपास केला अन...
No comments:
Post a Comment