हे विठ्ठला...!
तु जरा विटेवरुन खाली ये
अण् माझ्या गावाकडे चल
येतांना रुक्मिणीला एकांतात सोडून ये
मी तुला माझ्या शेताच्या बांधावर नेतो
आणि तुला त्या झाडावर लटकवतो
जिथे माझा बाप लटकला होता, फास घेऊन
मग काही दिवसानंतर घरी जा
आणि रुक्मिणीला विचार
तुला एकांत कसा वाटला
मग वाटल्यास परत ये
येतांना रुक्मिणीला घेऊन ये
हंबरडा फोडण्यासाठी
मी माझ्या आईला आणतो
दुःखाचे सांत्वन करण्यासाठी
आणि हो...!
येतांना इंद्रायणीलाही आण
मी तिला दुष्काळग्रस्त भागातील,
शेतीत विहीरीच्या
तळाशी बुडवतो
तुकारामाच्या गाथ्यागत
मग विचार करून सांग विठ्ठला
तुला आमच्यासारख दु : खा सोबत
खेळता येईल का ?
आमचं जीवन जगणं तुला जमेल का ?
Tuesday, October 8, 2024
हे विठ्ठला...!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
- विलास खैरनार गाव म्हणजे फक्त माती, शेती आणि झाडंझुडपच नाही… गाव म्हणजे माणसं! आणि या माणसांचा गंध, त्यांच्या स्वभावाचा गोडवा, त...
-
भांडण आज जोराचे भांडण झाले तिचं आणि माझं प्रश्न अन् उत्तरांनी तुफान राडा केला वर्ष भराच्या रागाचा वर्षाव तिथे झाला शब्दाला शब्द भिणला भावन...
-
बस एक नजर तुझी माझ्या नजरेत भिडावी तुझ्या माझ्या मिलनाची साक्ष द्यावी माझ्या हास्याची जादू तुझ्या चेह-यावर दिसावी माझ्या शब्दांनी तुझी ओंज...
No comments:
Post a Comment